ความตายของโอฟีเลียในงานศิลปะ
ปี 2563

รายละเอียด

ชญานิน จันทนะ

การศึกษาเรื่องความตายของโอฟีเลียในงานศิลปะ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ด้านเนื้อหาในงานวรรณกรรมเรื่องแฮมเล็ทกับผลงานศิลปะที่นำเสนอภาพความตายของโอฟีเลีย และวิเคราะห์รูปแบบของการสื่อสารความหมายในผลงานศิลปะที่นำเสนอภาพความตายของโอฟีเลีย ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18 จนถึงปัจจุบัน โดยคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง คือผลงานศิลปะของศิลปิน 10 คน จำนวน 10 ชิ้น ประกอบกับการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลจากเอกสาร

จากการศึกษาพบว่า ผลงานศิลปะช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 นั้นมักมีการบรรยายภาพให้สอดรับไปกับวรรณกรรมเรื่องแฮมเล็ท แต่เมื่อเข้าสู่คริสต์ศตวรรษที่ 20 และ 21 มีการปรับเปลี่ยนแนวคิดไปสู่การใช้ตัวละครโอฟีเลียเพื่อวิพากวิจารณ์สังคมและเรียกร้องสิทธิสตรี อีกทั้งพบว่ารูปแบบของการสื่อสารความหมายในผลงานศิลปะนั้นเปลี่ยนแปลงไปตามความสนใจของศิลปินในแต่ละยุคสมัย กล่าวคือช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 และ 19 มีการใช้รหัสในทฤษฎีสัญศาสตร์วรรณกรรมทั้ง 5 ประเภท ได้แก่ รหัสรหัสปริศนา รหัสเหตุการณ์ หัสอรรถลักษณ์ รหัสสัญลักษณ์ และหัสวัฒนธรรม เนื่องจากศิลปินมีเจตนาบรรยายภาพให้สอดคล้องกับงานวรรณกรรม ต่อมาช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 20 และ 21 มีการละทิ้งรหัสบางประการและคงไว้เพียงรหัสสำคัญที่สามารถกระตุ้นการรับรู้ของผู้ชมให้นึกถึงโศกนาฎกรรมความตายของโอฟีเลีย อันนำไปสู่การสื่อความหมายอื่นที่ศิลปีนต้องการนำเสนอ